رضا اسدی؛ امین علیزاده؛ حسین انصاری؛ مسعود کاوسی؛ ابراهیم امیری
چکیده
کشت برنج در ایران بیشتر بهصورت غرقاب با استفاده از ارقام برنج آبی بوده که در این روش کشت، آب و کود نیتروژن به مقدار زیادی مصرف میشود. از سوی دیگر، سختی کار، همراه با هزینههای بسیار زیاد آمادهسازی زمین، از معضلات کشت برنج در کشور به شمار میرود. بنابراین برای ارزیابی روشهای مختلف کشت و با هدف صرفهجویی در مصرف آب، کود ...
بیشتر
کشت برنج در ایران بیشتر بهصورت غرقاب با استفاده از ارقام برنج آبی بوده که در این روش کشت، آب و کود نیتروژن به مقدار زیادی مصرف میشود. از سوی دیگر، سختی کار، همراه با هزینههای بسیار زیاد آمادهسازی زمین، از معضلات کشت برنج در کشور به شمار میرود. بنابراین برای ارزیابی روشهای مختلف کشت و با هدف صرفهجویی در مصرف آب، کود نیتروژن و ارتقای بهرهوری آب در کشت برنج، آزمایشی به صورت کرتهای دوبار خرد شده در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار با استفاده از رقم جدید برنج به نام کشوری، در سال زراعی 1393 در معاونت موسسه تحقیقات برنج کشور (آمل) انجام شد. در این تحقیق فاکتور اصلی شامل دو روش کشت نشایی در بستر سنتی (گلخراب شده) و هوازی (بدون گلخرابی)، و فاکتور فرعی شامل چهار سطح آبیاری (70، 100، 130 درصد تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A و آبیاری غرقابی) و فاکتور فرعی فرعی با چهار سطح نیتروژن (صفر، 80، 120 و 160 کیلوگرم در هکتار) بود. نتایج نشان داد که اثر روش کشت بر آب مصرفی و بهرهوری آب و اثر فاکتور آبیاری و نیتروژن بر آب مصرفی، بهرهوری آب، عملکرد و صفات مرتبط با عملکرد، از نظر آماری در سطح یک درصد معنیدار بود. روش کشت هوازی موجب صرفهجویی در مقدار آب مصرفی و افزایش بهرهوری آب به ترتیب به مقدار 95/27 و 11/29 درصد شد. بهعلاوه عملکرد و بهرهوری آب، با افزایش مقدار مصرف کود نیتروژن، بهصورت معادله خطی افزایش یافت. با توجه به اثرات متقابل تیمارها، مصرف آب آبیاری معادل130 درصد تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A و میزان کود مصرفی برابر با 120 کیلوگرم نیتروژن خالص از منبع اوره با داشتن عملکرد مطلوب و صرفهجویی در مصرف آب و نیتروژن به ترتیب به مقدار 9/8 درصد و 33 درصد، بهترین تیمار در این پژوهش شناخته شد.
نعمت‌اله صداقت؛ همت‌اله پیردشتی؛ رضا اسدی؛ سید یوسف موسوی طغانی
چکیده
به منظور مقایسه وبررسیامکانکاربرد روشهای مختلف آبیاریدرمقایسهباروشسنتی وارزیابیروشهایمختلفآبیاریپژوهشی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار با دو فاکتور آبیاری در چهار سطح و رقم در دو سطح در مزرعه تحقیقاتی معاونت موسسه تحقیقات برنج کشور (آمل) در سال 1390 به اجرا درآمد. تیمارها شامل ...
بیشتر
به منظور مقایسه وبررسیامکانکاربرد روشهای مختلف آبیاریدرمقایسهباروشسنتی وارزیابیروشهایمختلفآبیاریپژوهشی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار با دو فاکتور آبیاری در چهار سطح و رقم در دو سطح در مزرعه تحقیقاتی معاونت موسسه تحقیقات برنج کشور (آمل) در سال 1390 به اجرا درآمد. تیمارها شامل روشهای مختلف آبیاری شامل تناوب خشکی و رطوبت (AWD)،کشت نیمهخشک (SDC)، ترکیب آب کمعمق با تناوب خشکی و رطوبت (SWD)، روش سنتی یا غرقابی (TI) و دو رقم بومی (طارم محلی) و اصلاحشده ( فجر) بودند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس دادهها نشان داد که ارقام مورد استفاده و همچنین روشهای مختلف آبیاری از نظر مصرف آب تفاوت کاملاٌ معنیداری داشتند. با این وجود برهمکنش بین روشهای مختلف آبیاری و ارقام، معنیدار نبود. بر اساس نتایج، تیمار مدیریت SDC با مصرف آب 5/4042 متر مکعب در هکتار (حدود 55 درصد صرفهجویی در مصرف آب)، بهرهوری آب آبیاری (WPi) 68/1 کیلوگرم بر متر مکعب و بهرهوری آب آبیاری+ بارش (WPi+w) 38/1 کیلوگرم بر متر مکعب، در مقایسه با دیگر روشهای آبیاری (به ویژه آبیاری سنتی) بیشترین کارآیی را داشته است. بنابراین بر اساس نتایج حاصل از این آزمایش، کاهش ارتفاع آب در سطح مزرعه در روشهای مختلف آبیاری موجب کاهش قابل ملاحظه عملکرد شلتوک نگردید، بنابراین میتوان یکی از روشهای کمآبیاری (SDC، AWD و SWD) را به ترتیب اولویت در آبیاری برنج در شرایط مشابه این پژوهش بهکار گرفت.