مولود حیدری نیا؛ عبدعلی ناصری؛ سعید برومند نسب
چکیده
تجمع بیش از حد نمک در منطقه ریشه و افت شدید عملکرد یکی از مشکلات اصلی استفاده از آبهای شور در مناطق گرم و خشک میباشد. از اینرو این تحقیق با هدف بررسی اثر مدیریتهای مختلف استفاده از بقایای گندم بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانهای بهاره (رقم مبین) و شوری خاک در شرایط آبیاری با آب شور اجرا گردید. برای این منظور آزمایشی به صورت ...
بیشتر
تجمع بیش از حد نمک در منطقه ریشه و افت شدید عملکرد یکی از مشکلات اصلی استفاده از آبهای شور در مناطق گرم و خشک میباشد. از اینرو این تحقیق با هدف بررسی اثر مدیریتهای مختلف استفاده از بقایای گندم بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانهای بهاره (رقم مبین) و شوری خاک در شرایط آبیاری با آب شور اجرا گردید. برای این منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در لایسیمترهایی به قطر 8/0 متر و ارتفاع 2/1 متر حاوی خاک لومیسیلتی به مدت یک سال زراعی انجام شد. عامل اول مدیریتهای مختلف استفاده از بقایای گندم شامل M1: بدون استفاده از بقایای گیاهی،M2: استفاده از بقایای گیاهی در سطح خاک به عنوان خاکپوشوM3: اختلاط بقایای گیاهی با لایه سطحی خاک تا عمق 30 سانتیمتر و عامل دوم شوری آب آبیاری شامل S1: شوری آب رودخانه کارون (بهطور متوسط دو دسیزیمنس بر متر)، S2: شوری 5/4دسیزیمنس بر متر و S3: شوری هفت دسیزیمنس بر متر بود. مدیریتهای استفاده از بقایا به صورت خاکپوش و اختلاط با خاک در مقایسه با عدم استفاده از بقایا، سبب کاهش شوریلایه سطحی بهطور متوسط بهترتیب حدود 1/16% و 8/7 % و انتقال املاح به لایههای پایینتر شدند. اثر صفات شوری آب آبیاری و مدیریت استفاده از کلش گندم بر تبخیر- تعرق، عملکرد و اجزای آن معنیدار بود اما اثر متقابل این صفات فقط بر تبخیر-تعرق، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی و طول بلال معنیدار شد. بهطوری که بیشترین تأثیر بقایای گیاهی بر تعدیل کاهش عملکرد دانه (6/14 %) و عملکرد بیولوژیکی (8/19 %) نسبت به شاهد، در مدیریت M2 و سطح شوری S2 بهدست آمد. از اینرو استفاده از بقایای گیاهی بهعنوان خاکپوش را میتوان راهکاری مؤثر برای کاهش آثار منفی استفاده از آبهای شور در کشاورزی توصیه نمود.
بیژن حقیقتی؛ سعید برومند نسب؛ عبدعلی ناصری
چکیده
بحران آب و افزایش جمعیت، توجه جدی به بهرهوری آب و ارتقای آن را ضروری مینماید. لذا کاربرد شیوههای جدید آبیاری و اعمال مدیریت کمآبیاری راهکاری مناسب برای استفاده بهینه از منابع آب موجود میباشد.بهمنظور بررسی اثر مدیریتهای مختلف کمآبیاری در دو روش آبیاریجویچهای و قطرهای نواری بر بهرهوری آب و عملکرد سیبزمینی، ...
بیشتر
بحران آب و افزایش جمعیت، توجه جدی به بهرهوری آب و ارتقای آن را ضروری مینماید. لذا کاربرد شیوههای جدید آبیاری و اعمال مدیریت کمآبیاری راهکاری مناسب برای استفاده بهینه از منابع آب موجود میباشد.بهمنظور بررسی اثر مدیریتهای مختلف کمآبیاری در دو روش آبیاریجویچهای و قطرهای نواری بر بهرهوری آب و عملکرد سیبزمینی، آزمایشی در سال 1392 بهصورت اسپلیت- اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی اجرا شد. تیمارهای مورد آزمایش در این تحقیق شامل دو روش آبیاری جویچهای و قطرهاینواری در کرتهای اصلی، دو رقم سیبزمینیدر کرتهای فرعی و تیمارهای مدیریت کمآبیاری در چهار سطح آبیاری به میزان تأمین 100، 80 و 65 درصد کمبود رطوبت خاک و آبیاری بخشی ناحیهریشهدر کرتهای فرعیفرعی قرار گرفتند. اثر مدیریتهای کمآبیاری بر عملکرد غده، درصد ماده خشک، وزن مخصوص غدهها، تعداد غده در بوته،بهرهوری آب و درصد اندازهغدههای تولیدی در سطح یک درصد معنیدار بود. آبیاری قطرهاینواری در مقایسه با آبیاریجویچهای منجر به کاهش 40 درصدی میزان آب مصرفی و به ترتیب باعث افزایش 10 درصدی عملکرد و 43 درصدی بهرهوری آب و 40 درصدی بهرهوری اقتصادی آب گردید. بیشترین بهرهوری اقتصادی آب برابر 24/73 هزار ریال بر مترمکعب مربوط به تیمار آبیاری بخشی ناحیه ریشهبود.بنابراین با توجه به محدودیت منابع برای استفاده بهینه از آب، روش آبیاری قطرهای نواری و مدیریت کمآبیاری بخشیمنطقه ریشه بسیار سودمند و قابل توصیه میباشد.