رضا سعیدی؛ هادی رمضانی اعتدالی؛ عباس ستوده نیا؛ عباس کاویانی؛ بیژن نظری
چکیده
در این پژوهش، عملکرد و تبخیر- تعرق ذرت علوفهای با رقم سینگل کراس 704، تحت تنشهای شوری و محدودیت نیتروژن، مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش، بهصورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی انجام شد. تیمارهای آب شور با هدایتالکتریکی؛ 5/0، 1/2، 5/3 و 7/5 دسیزیمنس برمتر، با انحلال نمک صنعتی در آب شیرین تهیه شد. تیمارهای محدودیت نیتروژن ...
بیشتر
در این پژوهش، عملکرد و تبخیر- تعرق ذرت علوفهای با رقم سینگل کراس 704، تحت تنشهای شوری و محدودیت نیتروژن، مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش، بهصورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی انجام شد. تیمارهای آب شور با هدایتالکتریکی؛ 5/0، 1/2، 5/3 و 7/5 دسیزیمنس برمتر، با انحلال نمک صنعتی در آب شیرین تهیه شد. تیمارهای محدودیت نیتروژن در چهار سطح؛ 100، 75، 50 و 25 درصد نیاز کود نیتروژن، بر اساس آزمون کودی بود. تیمارها، در سه تکرار و در کرتهایی بهمساحت 9 مترمربع بهاجرا درآمد. در تیمارهای مختلف تبخیر-تعرق ذرت، بین 220 تا 349 میلیمتر و عملکرد ماده خشک، بین 4/9 تا 2/15 تن بر هکتار اندازهگیری شد. شیب تابع عملکرد نسبت به تبخیر-تعرق ذرت، با افزایش شوری در سطوح ، ، و ، بهترتیب؛ 2/0، 207/0، 218/0 و 231/0 و با کاهش نیتروژن در سطوح ، ، و بهترتیب؛ 175/0، 182/0، 194/0 و 221/0 برآورد شد. نتایج نشان داد که با افزایش تنشها، عملکرد ذرت بیشتر از تبخیر-تعرق، کاهش یافت. ضریب عملکرد با رابطه دورنبوس-کسام محاسبه شد. مقادیر با کاهش نیتروژن در سطوح ، ، و بهترتیب؛ 01/1، 048/1، 119/1 و 272/1 و با افزایش شوری در سطوح ، ، و ، بهترتیب؛ 15/1، 19/1، 258/1 و 328/1 برآورد شد. بهطور متوسط، عدد 27/1 بهعنوان ضریب محاسبهشد. در بیشترین تنش ، کارایی مصرف آب و نیتروژن بهترتیب؛ 38% و 5/34% نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت. روابط بهدست آمده در پژوهش نشان داد که نیاز آبی و عملکرد ذرت تحت تنشهای مذکور، کمتر از پتانسیل منطقه میباشد. در این شرایط، جبران کمبود نیتروژن خاک و کاهش مصرف آب، موجب افزایش عملکرد محصول و استفاده بهینه از منابع آبی میگردد.
هادی رمضانی اعتدالی؛ عبدالمجید لیاقت؛ مسعود پارسی نژاد؛ مجتبی رمضانی اعتدالی
چکیده
از دیدگاه کشاورزی، خشکسالی زمانی که رطوبت خاک از نیاز واقعی محصول کمتر باشد و منجر به خسارت در محصول شود، اتفاق میافتد. برای بیان کمی خشکسالی، از شاخصهای خشکسالی استفاده می شود که بیشتر از بارندگی برای محاسبه این شاخصها استفاده میشود. اما خشکسالی از نظر کشاورزی بیشتر به رطوبت خاک توجه نموده و خاک را به عنوان ...
بیشتر
از دیدگاه کشاورزی، خشکسالی زمانی که رطوبت خاک از نیاز واقعی محصول کمتر باشد و منجر به خسارت در محصول شود، اتفاق میافتد. برای بیان کمی خشکسالی، از شاخصهای خشکسالی استفاده می شود که بیشتر از بارندگی برای محاسبه این شاخصها استفاده میشود. اما خشکسالی از نظر کشاورزی بیشتر به رطوبت خاک توجه نموده و خاک را به عنوان محیط اصلی برای تامین نیاز آبی در نظر میگیرد. از مهمترین شاخصهای خشکسالی که رطوبت خاک را به عنوان پارامتر ورودی در نظر میگیرد میتوان به شاخص خشکسالی رطوبت خاک (SMDI) اشاره کرد. اما برای برآورد رطوبت خاک مستلزم استفاده از مدلهایی برای تخمین آن است. هدف از این تحقیق، شبیهسازی رطوبت خاک با استفاده از مدل AquaCrop و استفاده از این نتایج در تعیین شاخص خشکسالی SMDI و مقایسه آن با شاخصهای خشکسالی بر اساس بارندگی مثل PNI، DI، SPI و CZI بین سالهای 2008-1982 در ایستگاه سینوپتیک قزوین است. نتایج شبیهسازی رطوبت خاک با استفاده از مدل AquaCrop نشان داد تغییرات ماهیانه رطوبت خاک در عمق پنج سانتیمتری بسیار شدید است. با افزایش عمق، تغییرات رطوبت خاک کمتر میشود. از عمق حدود 40 سانتیمتر به بعد، رطوبت ثابت باقی میماند. مطوبترین سال در ایستگاه موردنظر با توجه به مقدار شاخص SDMI با مقدار 7/2 در سال 1994 با مقدار و شدیدترین خشکسالی با مقدار 5/1- در سالهای 1997، 1999 و 2008 رخ داده است. در مورد شاخصهای دیگر، بیشترین و کمترین مقدار شاخصهای خشکسالی مطابق با تغییرات بارندگی و در سالهای 1982 و 2008 میباشد. نکته بسیار مهم در مورد شاخص SMDI این است که این شاخص علاوه بر شرایط کنونی رطوبت خاک به شرایط سال قبل نیز توجه دارد. شاخص SMDI کمترین ضریب تعیین را با شاخصهای خشکسالی دیگر و همچنین با بارندگی و تبخیر نشان میدهد