مولود حیدری نیا؛ عبدعلی ناصری؛ سعید برومند نسب
چکیده
تجمع بیش از حد نمک در منطقه ریشه و افت شدید عملکرد یکی از مشکلات اصلی استفاده از آبهای شور در مناطق گرم و خشک میباشد. از اینرو این تحقیق با هدف بررسی اثر مدیریتهای مختلف استفاده از بقایای گندم بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانهای بهاره (رقم مبین) و شوری خاک در شرایط آبیاری با آب شور اجرا گردید. برای این منظور آزمایشی به صورت ...
بیشتر
تجمع بیش از حد نمک در منطقه ریشه و افت شدید عملکرد یکی از مشکلات اصلی استفاده از آبهای شور در مناطق گرم و خشک میباشد. از اینرو این تحقیق با هدف بررسی اثر مدیریتهای مختلف استفاده از بقایای گندم بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانهای بهاره (رقم مبین) و شوری خاک در شرایط آبیاری با آب شور اجرا گردید. برای این منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در لایسیمترهایی به قطر 8/0 متر و ارتفاع 2/1 متر حاوی خاک لومیسیلتی به مدت یک سال زراعی انجام شد. عامل اول مدیریتهای مختلف استفاده از بقایای گندم شامل M1: بدون استفاده از بقایای گیاهی،M2: استفاده از بقایای گیاهی در سطح خاک به عنوان خاکپوشوM3: اختلاط بقایای گیاهی با لایه سطحی خاک تا عمق 30 سانتیمتر و عامل دوم شوری آب آبیاری شامل S1: شوری آب رودخانه کارون (بهطور متوسط دو دسیزیمنس بر متر)، S2: شوری 5/4دسیزیمنس بر متر و S3: شوری هفت دسیزیمنس بر متر بود. مدیریتهای استفاده از بقایا به صورت خاکپوش و اختلاط با خاک در مقایسه با عدم استفاده از بقایا، سبب کاهش شوریلایه سطحی بهطور متوسط بهترتیب حدود 1/16% و 8/7 % و انتقال املاح به لایههای پایینتر شدند. اثر صفات شوری آب آبیاری و مدیریت استفاده از کلش گندم بر تبخیر- تعرق، عملکرد و اجزای آن معنیدار بود اما اثر متقابل این صفات فقط بر تبخیر-تعرق، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی و طول بلال معنیدار شد. بهطوری که بیشترین تأثیر بقایای گیاهی بر تعدیل کاهش عملکرد دانه (6/14 %) و عملکرد بیولوژیکی (8/19 %) نسبت به شاهد، در مدیریت M2 و سطح شوری S2 بهدست آمد. از اینرو استفاده از بقایای گیاهی بهعنوان خاکپوش را میتوان راهکاری مؤثر برای کاهش آثار منفی استفاده از آبهای شور در کشاورزی توصیه نمود.