یاسر فیض‌آبادی؛ حمیدرضا رحمانی
چکیده
تحقیق حاضر به منظور ارزیابی اقتصادی سیستم آبیاری تحت فشار در مزارع کشت توتفرنگی شهرستان بابلسر طی یک دوره چهار ساله از سال 1391 تا 1394 صورت پذیرفت. در ابتدا، با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌بندی نسبی تعداد 282 مزرعه کشت توتفرنگی (170 مزرعه با سیستم آبیاری غرقابی و 112 مزرعه مجهز به سیستم آبیاری قطرهای) انتخاب گردید. آمار مربوط ...
بیشتر
تحقیق حاضر به منظور ارزیابی اقتصادی سیستم آبیاری تحت فشار در مزارع کشت توتفرنگی شهرستان بابلسر طی یک دوره چهار ساله از سال 1391 تا 1394 صورت پذیرفت. در ابتدا، با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌بندی نسبی تعداد 282 مزرعه کشت توتفرنگی (170 مزرعه با سیستم آبیاری غرقابی و 112 مزرعه مجهز به سیستم آبیاری قطرهای) انتخاب گردید. آمار مربوط به هزینه و درآمد مزارع نمونه در طول چهار سال و با همکاری جهاد کشاورزی شهرستان بابلسر و بهره‌برداران نمونه جمعآوری شد. سپس داده‌های جمعآوری شده با استفاده از شاخصهای ارزش حال خالص، نسبت منفعت به هزینه و نرخ بازده داخلی مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس تجزیه و تحلیل داده‌های پژوهش، بهره‌برداری از هر دو روش غرقابی و آبیاری قطرهای برای محصول توتفرنگی توجیه اقتصادی دارد. همچنین نتایج حاکی از این میباشد که در روش قطرهای ارزش حال خالص و نسبت منفعت به هزینه بزرگتر از روش غرقابی میباشد. مطابق با نتایج، نرخ بازده داخلی روش قطره ای نیز بیشتر از نرخ بازده داخلی روش غرقابی و برابر با 48 درصد بوده در حالی‌که این نرخ برای آبیاری غرقابی 37 درصد میباشد. همچنین نسبت منفعت به هزینه در روش قطرهای برابر با ۴۸/۱ بوده در حالی که در روش غرقابی این نسبت برابر با ۳۷/۱ میباشد. بنابراین با توجه به بحران کم آبی در منطقه و کل کشور پیشنهاد میگردد که به توسعه سیستمهای آبیاری قطرهای جهت حفظ منابع آبی منطقه و کشور بیش از پیش توجه گردد.