پیمان افراسیاب؛ معصومه دلبری؛ رسول اسدی
چکیده
جهت بررسی اثر سطوح مختلف پتانسیل ماتریک خاک بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام مختلف خیار گلخانهای در منطقه جیرفت، آزمایشی بصورت طرح بلوکهای کامل تصادفی در قالب طرح کرتهای یکبار خرد شده با سه تکرار طی دو سال 1392 و 1393در یک خاک لوم رسیاجرا گردید. در این تحقیق سطوح آبیاری به عنوان عامل اصلی در سه سطح پتانسیلی (45=1I، 60=2I و 75=3I سانتیبار ...
بیشتر
جهت بررسی اثر سطوح مختلف پتانسیل ماتریک خاک بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام مختلف خیار گلخانهای در منطقه جیرفت، آزمایشی بصورت طرح بلوکهای کامل تصادفی در قالب طرح کرتهای یکبار خرد شده با سه تکرار طی دو سال 1392 و 1393در یک خاک لوم رسیاجرا گردید. در این تحقیق سطوح آبیاری به عنوان عامل اصلی در سه سطح پتانسیلی (45=1I، 60=2I و 75=3I سانتیبار در شروع آبیاری) و سه رقم بذر خیار گلخانهای به عنوان عامل فرعی(نگین=1V، هیلارس=2V و دومینوس=3V)مورد مقایسه قرار گرفتند. میزان آب مصرفی در تیمارهای پتانسیلی 45، 60 و 75 سانتیبار بهترتیب 6300، 5100 و 3900 مترمکعب در هکتار بدست آمد که میزان آب مصرفی نقطه پتانسیلی 45 سانتیبار با شرایط استفاده از تشت تبخیر، 18 درصد کمتر بود. نتایج نشان داد که شاخصهای عملکرد، سطح برگ، ارتفاع بوته، طول و قطر میوه در سطح پتانسیلی 60 سانتیبار، بهترتیب بهمیزان 7/2 درصد، 2 درصد، 2 درصد، 73/0 درصد و 3/2 درصد نسبت به سطح پتانسیلی 45 سانتیبار کاهش یافت، با این وجود صرفهجویی 1200 مترمکعب آب و افزایش 22 درصدی کارآیی مصرف را در پی داشت. از طرف دیگر عملکرد و کارآیی مصرف آب در رقم دومینوس بهترتیب 2/6 درصد و 2/13 درصدنسبت به رقم نگین و 4/6 درصد و 7/13 درصد نسبت به رقم هیلارس بیشتر بود. بر اساس نتایج، سطح پتانسیلی 60 سانتیبار اعمال شده در رقم دومینوس در سیستم آبیاری قطرهای میتواند در افزایش عملکرد، کارآیی مصرف آب و سطح زیرکشت خیار گلخانهای نقش مؤثری داشته باشد.