نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان زنجان.
2 محقق مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان زنجان .
3 محقق مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان زنجان.
4 دانشیار، موسسه تحقیقات خاک و آب، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج ایران.
چکیده
به منظور بررسی تاثیر رژیم های مختلف آبیاری و روش های کاشت بر عملکرد، اجزای عملکرد، صفات
مورفولوژیکی و خصوصیات انبارداری توده محلی پیاز قولی قصه، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در
قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار و به مدت سه سال در ایستگاه تحقیقات خیرآباد زنجان
اجرا گردید. در این آزمایش دورهای آبیاری در کرت های اصلی و روش کاشت در کرت های فرعی قرار
میلیمتر (E4) و 130 (E3)100 ،(E2)70 ،(E1) گرفت.تیمارهای آبیاری در چهار سطح شامل آبیاری از هر 40
تبخیر تجمعی در کرت های اصلی و روش های کاشت شامل 1- کاشت مستقیم بذر و 2- کاشت نشایی، در
کرت های فرعی مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه واریانس سالیانه و مرکب عملکرد کمی و کیفی محصول انجام
شد و میانگین ها با استفاده از آزمون دانکن مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد
که اختلاف معنی داری بین تیمارهای آزمایشی در سطح پنج درصد وجود داشت. بررسی اثر دور آبیاری بر
45 تن در هکتار بود که نسبت به / میانگین عملکرد نشان داد، عملکرد سوخ در روش کاشت مستقیم بذر 54
0 تن در هکتار بیشتر بود این افزایش عملکرد معنی دار نشد. همچنین نتایج نشان داد / کاشت به روش نشایی 6
60 تن در هکتار حاصل شد و در مقایسه / که حداکثر محصول از دور آبیاری 40 میلی متر تبخیر به مقدار 8
100 و 130 میلی متر نیز به ترتیب با میانگین ، قرار گرفت. دورهای آبیاری 70 a میانگین عملکرد ها در گروه
قرار گرفتند. نتایج نشان داد، که اثر d و c ،b 32 تن در هکتار در گروه های / 40 و 21 /23 ،48/ عملکرد 88
روش های کاشت بر کارایی مصرف آب در سطح پنج درسطح معنی دار بوده و بیشترین کارایی مصرف آب با
10/295 کیلوگرم بر متر مکعب آب مصرفی با روش کاشت نشایی به دست آمد. کارایی مصرف آب، با توجه
به کمبود منابع آب در منطقه، دور 70 میلی متر تبخیر تجمعی به دلیل کاهش در میزان مصرف آب مناسب تر از
تیمار آبیاری با دور 40 میلی متر تبخیر تجمعی می باشد. بنابراین تیمار آبیاری با دور 70 میلی متر تبخیر و کشت
نشایی برای منطقه زنجان و شرایط مشابه از لحاظ اقلیم و خاک توصیه می گردد.
عنوان مقاله [English]
Assessing Effect of Different Irrigation Intervals and Planting Methods on Onion Yield
نویسندگان [English]
- m t 1
- m a 2
- n d 3
- n e 4
چکیده [English]
This study was carried out to investigate the effects of different irrigation regimes and planting methods on yield, yield components, morphological traits, and storage characteristics of a local onion cultivar, namely, Goli Ghesse. The experiment was conducted as a factorial split plot design with RCBD arrangement in four replications and for three years at Kheirabad Research Station. Irrigation intervals were allocated to the main plots and planting methods were studied in the sub plots. Irrigations were initiated after 40, 70, 100 and 130 mm cumulative evaporation in treatment E1, E2, E3 and E4, respectively. Two planting methods consisting of direct seeding and transplanting were used in this experiment. Seasonal and combined analysis of variance was done and means were compared using Duncan's multiples rang tests. Combined analysis showed that there was significant difference at 5% confidence level among treatments. Assessing effect of different irrigation intervals on average yield revealed that bulb yield in direct planting was 45.54 t/ha, which was 0.6 t/ha more than transplanting method, but this was not significant. Also, results showed that the highest bulb yield (60.8 t/ha) was obtained from E1. In comparison, treatments E2 to E4 had 48.88, 40.23, and 32.21 t/ha bulb yield and were in statistical groups of b, c, and d, respectively. But, cultivation method had no significant effect on yield at 5% probability level. .Effect of planting method on water use efficiency was significant at 5% level and the highest amount was obtained from transplanting method with 10.295 kg onion bulb/m3. Thus, irrigation interval after 70 mm evaporation from Class A pan and transplanting are recommended for Zanjan and other regions with similar climate and soil conditions.
)